معرفی کشور اوکراین | کشور اوکراین: کشور اوکراین از شرق با روسیه؛ در شمال با بلاروس؛ از غرب با لهستان، اسلوواکی و مجارستان؛ از جنوب غربی با رومانی و مولداوی هم‌مرز است و در جنوب آن دریای سیاه و دریای آزوف قرار دارد و پایتخت آن شهر کی‌اف و زبان رسمی آن زبان اوکراینی می‌باشد.

موقعیت جغرافیایی اوکراین

اوکراین با ۶۰۳٫۵۵۰ کیلومتر مربع مساحت و ۲٬۷۸۲ کیلومتر خط ساحلی چهل و چهارمین کشور بزرگ جهان و پس از روسیه دومین کشور وسیع در اروپا است. این کشور از زمین‌های مسطح و دشت‌های حاصلخیز (یا استپ) تشکیل شده‌ است که از میان آن‌ها رودخانه‌هایی چون دنیپر، سورسکی دونتس، دنیستر و بوگ جنوبی می‌گذرند و به دریای سیاه و دریای کوچک آزوف منتهی می‌شوند. در جنوب غربی اوکراین دلتای رود  دانوب در مرز این کشور با رومانی قرار گرفته‌است. تنها کوه‌های این کشور بخشی از رشته کوه‌های  کارپات می‌باشد که بلندترین نقطه آن در اوکراین، کوه هورلا است که ۲٬۰۶۱ متر ارتفاع دارد و در شبه جزیره کریمه نیز رشته کوه‌های کریمه تا ساحل جنوبی کریمه امتداد دارد. اوکراین دارای آب و هوای معتدل قاره‌ای است، هرچند در سواحل جنوبی کریمه شرایط آب و هوایی مدیترانه‌ای وجود دارد. بارش باران در نقاط مختلف اوکراین متفاوت است، به‌طوری‌که بیشترین میزان بارش در شمال و غرب این کشور صورت می‌گیرد و کمترین میزان بارش در شرق و جنوب شرقی است، بطور مثال بارش سالیانه در منطقه غربی حدود ۱٬۲۰۰ میلی‌متر است، در حالی که بارش سالانه در کریمه ۴۰۰ میلی‌متر می‌باشد.

مردم اوکراین

مردم اوکراین، هنوز از رقص سنتی و بازی‌های قدیمی خود لذت می‌برند. رقص قدیمی مردم اوکراین از روستاهایی سرچشمه گرفته که ریشه‌ی آن به فرقه‌های مذهبی بازمی‌گردد. در قدیم، این رقص سنتی، در مردان و زنان به‌صورت جداگانه صورت می‌گرفت اما امروزه، ترکیب زنان و مردان در این رقص سنتی، زیبایی خاصی را به نمایش می‌گذارد. در طول سال، کشور اوکراین شاهد جشن‌های زیادی ازجمله کریسمس، عید پاک، عید گلریزان و عید ایوانا می‌باشد. البته پاییز هرسال یک جشنواره‌ی طولانی نیز در این کشور برگزار می‌شود. حدود ۵۰۰۰ موزه و ۴۵۰۰۰ کتابخانه‌ عمومی در اوکراین وجود دارد که از این تعداد، ۱۴کتابخانه‌ی آن دولتی می‌باشد. در کتابخانه‌های این کشور حدود ۷ میلیون نسخه کتاب، به ثبت رسمی رسیده است. موزه‌ی ملی هنر اوکراین، موزه‌ی تاریخی ملی اوکراین، موزه‌ی چرنوبیل (Chernobyl) ازجمله موزه‌های اوکراین هستند که همگی نشان از ژرف هنر، تاریخ و سنت این کشور دارد. اوکراینیها اهمیت وارزش فراوانی برای مهمان قایلند و حاضرند چندین روزوقت وانرژی خود را برای مهمان صرف کنند و نگرش سنتی مردم اوکراین پذیرایی نامحدود از مهمان است. آنها هرگز به مهمان خود لیوان آب سرد تعارف نمیکنند، زیرا باور دارند که به سرد شدن رابطه میانجامد. امروزه در زندگیهای مدرن و به ویژه در مناسبات تجاری، بطری آب روی میزها است ولی این موضوع نشانه کمرنگ شدن اعتقادات مردم نیست.

مذهب اوکراین

تا سال ۹۸۸ میلادی ساکنین اوکراین فعلی نیز به مانند بسیاری از مردم اروپا بت‌پرست بودند ولی با پذیرش آئین مسیحیت از سوی پرنس ولادیمیر این کشور نیز مسیحی شد. در سال ۱۰۵۴ به دنبال تکفیر متقابل پاپ روم و پاتریارک بیزانس، مذهب ارتدوکس توسط پاتریارک بیزانس به وجود آمد و کشورهای زیادی از جمله اوکراین ارتدوکس گردیدند و به همین دلیل بیشتر مردم اوکراین تابع کلیسای ارتدوکس بوده و اقلیتی تابع کلیسای کاتولیک می‌باشند که بیشتر ساکن نواحی غرب اوکراین هستند. علاوه بر ارتدوکسها و کاتولیک‌ها، پیروان مذهب پروتستان و برخی فرق مسیحی دیگر نیز در اوکراین وجود دارند. یهودیان هم دارای کنیسه‌های مختلف هستند (در کیف ۲ کنیسه) که مراسم مذهبی خود را انجام می‌دهند. حدود ۹۶٫۲ درصد جمعیت اکراین مسیحی هستند و پس از آن اسلام با ۰٫۷ درصد و یهودیت ۰٫۶ درصد و سایر ادیان ۲٫۵ درصد جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند. از زمان فروپاشی اتحاد شوروی، هیچ‌یک از دولتهای حاکم بر اوکراین قوانین لازم برای حمایت و دفاع از زبان، مذهب و سایر حقوق اقلیت‌های ساکن این کشور را تصویب نکرده‌اند. از آغاز درگیری‌ها در شرق اوکراین، احساسات ضدیهودی در شرق این کشور بالا گرفته‌است. گفته می‌شود این نگرش با پخش اعلامیه‌هایی از طرف جمهوری مردمی دونتسک (وابسته به دولت روسیه) دامن زده می‌شود.

اقتصاد اوکراین

در زمان شوروی، اقتصاد اوکراین دومین اقتصاد بزرگ اتحاد جماهیر شوروی بود و یک بخش  صنعتی و کشاورزی مهم به حساب می‌آمد. پس از فروپاشی شوروی، نظام اقتصاد با برنامه این کشور به سمت یک اقتصاد بازاری تغییر کرد که روند این انتقال برای اکثریت جامعه که دچار فقر بودند، بسیار دشوار بود. پس از فروپاشی شوروی اقتصاد اوکراین به شدت محدود شده و زندگی روزانه برای یک فرد معمولی که در اوکراین زندگی می‌کرد بسیار دشوار بود. تعداد قابل توجهی از روستاییان بوسیلهٔ غذایی که خودشان می‌کاشتند زندگی می‌کردند، برخی نیز دو یا چند شغل داشتند و از طریق مبادله کالا با کالا، مایحتاج اولیه‌شان را تهیه می‌کردند.